BLACK WEEK: tot 70% korting op een selectie artikelen van 24.11 tot 01.12.2024.

De geheimen van Tamanu-olie

Tamanu-olie is een wonderproduct afkomstig uit Polynesië, net als monoi. Hoewel het minder bekend is dan deze beroemde olie, is het ook een eeuwenoud middel dat door de Polynesiërs wordt gebruikt en tegenwoordig veel gevraagd wordt in de cosmetica.

TAMANU-OLIE, WAT IS HET?

“De heilige olie”, “olie met duizend deugden”, “groen goud van de Stille Oceaan” zijn enkele van de bijnamen van Tamanu-olie. Nu je de verschillende benamingen kent, ontdek wat deze mysterieuze olie is…

Het gebruik van Tamanu-olie gaat duizenden jaren terug in de traditionele geneeskunde van Polynesië. Het is een zeer nuttig product voor de bevolking van deze eilanden, net als monoi-olie. De plantaardige olie wordt gewonnen uit de vrucht van de Calophyllum Inophyllum, ook wel Tamanu of Ati genoemd in de regio, en is vrij dicht.

Tamanu-olie heeft een groene kleur die varieert van licht tot donker. Het ruikt naar noten en is zeer doordringend. Het is niet eetbaar. Deze elixer heeft echter genezende eigenschappen. Het is daarom een ​​keuzeproduct voor traditionele genezers, de Tahu. Tamanu-olie wordt vast wanneer de temperatuur onder de 25°C ligt.

WAT ZIJN DE GLOOFOEDEGELIJKHEIDEN ROND TAMANU-OLIE EN DE PLAATS IN DE MODERNE BESCHAVING?

Al eeuwenlang wordt Tamanu door de Polynesiërs beschouwd als mystiek en heilig. Het komt van een boom die 20 meter hoog wordt en zou veel krachten bezitten. Bovendien moet opgemerkt worden dat het hout van deze heilige boom uitsluitend bestemd is voor de productie van religieuze voorwerpen.

Volgens Polynesische mythes zouden de goden hun dutjes onder de Tamanu-bomen doen. Helaas zijn deze overtuigingen verdwenen toen het christendom het archipel veroverde. Sindsdien was het grootste deel van de boom bedoeld voor het dagelijks leven van de inwoners. Het stevige hout van de boom werd gebruikt voor het bouwen van kano's of andere voorwerpen. De bladeren werden door vrouwen gebruikt om schoonheidselixers te maken. En de vrucht diende als grondstof voor de productie van de beroemde Tamanu-olie. Het is belangrijk te weten dat deze olie alleen in Frans-Polynesië wordt geproduceerd.

Tamanu groeit uitsluitend in het wild. Vroeger waren er veel bossen op de verschillende eilanden van het archipel. Tegenwoordig wordt Tamanu echter ook gekweekt op speciale plantages. Dit komt door het verlies van de heilige status, maar ook door de toegenomen vraag naar Tamanu-olie. Deze wordt daardoor een zeldzaam goed.

HOE WORDT TAMANU-OLIE GEPRODUCEERD?

Het plukken van de vruchten van de boom met het gezin is de eerste stap in de productie van Tamanu-olie. Deze activiteit biedt de vruchtplukkers een extra inkomen. Vervolgens worden de vruchten geopend om de amandelen te verkrijgen. Deze worden verzameld en gedurende 4 tot 8 weken in de zon gedroogd voordat de olie wordt geproduceerd. Gedurende deze droogperiode verliezen de amandelen al hun water en worden ze lipiden.

De koude persing om de olie te verkrijgen is de volgende stap. Dit wordt gevolgd door het filtreren om onzuiverheden te verwijderen. Zodra dit is afgerond, wordt de natuurlijke tocopherol toegevoegd die helpt bij het stabiliseren van het verzamelde groene goud en bij de productie van de ongeraffineerde Tamanu-olie. Het toevoegen van additieven, kleurstoffen of extra geurstoffen is niet nodig voor Tamanu-olie. Het is dus een natuurlijk en veganistisch product.

WAT ZIJN DE VOORDELEN VAN TAMANU-OLIE?

De Polynesische Tahu behoren tot degenen die Tamanu-olie als geneesmiddel hebben geprezen. Ze gebruikten het in de vorm van Raau Tahiti. Dit is een traditionele medicinale samenstelling.

De bladeren hadden de eigenschap huid- en oogproblemen te genezen. De bloemen werden gebruikt voor het maken van monoi door de Tahitiaanse mama's, die ook verantwoordelijk waren voor de pluk hiervan. De tiaré-bloemen waren bestemd voor de adel en werden zeldzamer. Volgens de Tahu had de schors de gave om zweren te verlichten, terwijl het sap van de Tamanu-vrucht ideaal was voor het bestrijden van hoofdpijn en aambeien. Bovendien stonden de amandelen bekend om het versnellen van het genezingsproces van vele wonden.

Het gebruik van Tamanu om te genezen is daarna vrijwel verdwenen. In de jaren 30 leidde het verschijnen van lepra tot een herintroductie ervan. Dr. Jeanson herintroduceerde het gebruik in de westerse geneeskunde in 1948. Hij gebruikte de olie voor de behandeling van verschillende wonden. Deze westerse ontdekking leidde tot nieuwe studies om de werkelijke voordelen van Tamanu-olie te bepalen. Na verschillende tests kon Professor Jacques Chevalier bevestigen dat niet alleen wonden, maar ook doorligwonden, brandwonden, gangreen en huidtransplantaties konden genezen.

De jaren 2000 waren een bloeiperiode voor de studie van Tamanu-olie, omdat onderzoekers ontdekten dat het coumarines inophyllum B en P bevatte. Deze moleculen hebben hun effectiviteit bewezen in de strijd tegen HIV.

Tamanu-olie is ook een ingrediënt in veel cosmetische producten zoals zeep, make-up, after-sun verzorging en nog veel meer. Tegenwoordig kunnen we zonder aarzeling zeggen dat de olie pijnstillende, ontstekingsremmende, antibacteriële en beschermende eigenschappen heeft. Bij tendinitis kan dit product een goede bondgenoot zijn om pijn te verlichten. Het is ook zeer effectief tegen acne. De olie kan puur of verdund met een andere plantaardige olie worden gebruikt. Helaas heeft het succes van Tamanu-olie geleid tot het verschijnen van vervalsingen op de markt. Het is daarom belangrijk om te letten op het label “Tamanu Original” om te zorgen dat je pure olie uit Tahiti koopt.

OP WELKE VORM MOET TAMANU WORDEN GEBRUIKT?

“Het groene goud van de Stille Oceaan” wordt over het algemeen gebruikt in zijn natuurlijke vorm, namelijk als olie. Het kan ook in de vorm van zeep of balsem worden gepresenteerd. De balsem wordt namelijk gemaakt van de olie waarin een extra ingrediënt is toegevoegd om een stevigere textuur te krijgen, namelijk: was. De concentratie actieve ingrediënten is lager in de balsem dan in de Tamanu-olie. De balsem is echter praktischer omdat deze niet omkiepert. De balsem is eenvoudig mee te nemen en te hanteren. Het is ideaal voor het aanbrengen van kompressen en voor gebruik op kinderen en zeer gevoelige huid. Het is een product met een lage concentratie en minder kracht dan de olie.

Voor massages is het beter om de olie puur of verdund te gebruiken. Zeep gemaakt van Tamanu-olie is daarentegen geschikt voor probleemhuid en gevoelige en reactieve huid. In tegenstelling tot de olie en de balsem, die gericht zijn op huidverzorging, wordt de zeep dagelijks gebruikt om de huid te onderhouden. De dosering van de drie producten is dus verschillend. Ze zijn echter allemaal effectief.

ADVIEZEN VOOR HET JUIST GEBRUIK VAN TAMANU-OLIE

Ten eerste moet je weten dat de heilige olie van Tahiti niet eetbaar is. Vermijd het dus om te consumeren en houd het buiten het bereik van kinderen. Het is ook belangrijk om de herkomst te controleren. Het is beter om Tamanu-olie uit Tahiti te kiezen.

De dosering is ook een belangrijk punt. Op de markt zijn er pure, verdunde of gemengde oliën met andere producten te vinden. Test altijd eerst een kleine druppel in de plooi van je elleboog, zodat je kunt zien hoe je huid de olie opneemt en om irritatie te voorkomen.

Als je in behandeling bent, is het raadzaam om de pure Tahiti-olie ongeveer twee weken lang aan te brengen. Daarna kun je de helft van de olie verdunnen met een andere plantaardige olie.

Verdunning van Tamanu-olie is nodig tijdens zwangerschap en voor kinderen jonger dan drie jaar. In deze gevallen moet je 10% tot 20% pure olie mengen met een plantaardige olie naar keuze (olijf, jojoba, zoete amandel, sheaboter, enz.). Dezelfde aanbeveling geldt voor gebruik van olie bij massage.

Let op! Het wordt sterk afgeraden om Tamanu-olie aan te brengen als je een anticoagulant of bloedverdunnend middel gebruikt vanwege de invloed op de bloedcirculatie.

Ontdek en koop onze Tamanu-oliën